فردی از امام صادق (ع) پرسید: آیا مؤمن هنگام مرگ ناراحت است و کراهت دارد؟
امام فرمود: خیر. زمانی که ملکالموت برای قبض روح میآید ابتدا مؤمن جزعوفزعی نشان میدهد. (این نشان میدهد که امام یک مؤمن معمولی را در نظر داشته اند) ملکالموت میگوید ای دوست خدا جزع نکن، قسم به خدا من از پدر به تو مهربانتر هستم.
چشمهایت را بازکن. بعد ائمه و پیامبر بر مؤمن ظاهر میشوند و دوستان او معرفی میشوند. خطاب میرسد: ای کسی که پیامبر و آل او را باور داشتی، به سمت پروردگارت بیا درحالیکه تو از خدا راضی هستی بهواسطهی ولایتی که داری و خدا هم از تو راضی است به خاطر ثوابی که به تو میدهد. و هیچچیز برای مؤمن محبوبتر از این نیست که برود و دیگر برنگردد.
منبع: "کتاب فروع کافی"
آیتالله حائری داماد آیتالله حجت بودند. ایشان میگویند وقتی دم آخر دعای عدیله را برای او خواندیم و تربت به دهانش ریختیم، ایشان گفتند: این تربت آخرین توشهی من است و فرمودند: آقا علی (ع) دارد میآید.
ما باید باور بکنیم که بعد از مرگ چنین آغوشهای گرمی باز است.